همیشه سکوتم به معنای پیروزی نیست ، گاهی سکوت میکنم تا بفهمی چه بی صدا باختی...مشکل از تو نبود
از من بود
با کسی حرف میزدم
که سمعک هایش را
پیش دیگری جا گذاشته بود...من از عشق گفتم
تو مدل ماشینم را پرسیدی
من از محبت گفتم
تو محل زندگیم را پرسیدی
من از دوست داشتن گفتم
تو وضعیت حسابِ بانکیم را جویا شدی
من از ارزش ها گفتم،ارزش هایی که قیمت ندارند،امّا تو
تو قیمت ارزش ها را با اهن و کاغذ برابر کردی...محبت به نامرد ، کردم بسی
محبت نشاید به هر نا کسی
تهی دستی و بی کسی درد نیست
که دردی چو دیدار نامرد نیستاین که هر بار سرت با یکی گرم باشد دلیل بر ارزش ات نیست
آنقدر بی ارزشی که خیلی‌ها اندازه تو هستند...چه داروی تلخی است ، وفاداری به خائن
صداقت با دروغگو و مهربانی با سنگدل...یکی را آرزو کردی و رفتی
برایش پرس و جو کردی و رفتی
تو هم تا آبرو از من گرفتی
مرا بی آبرو کردی و رفتی...عاشق شدم و عذاب را فهمیدم
رنجیدن و اضطراب را فهمیدم
در چشم تو عشق را ندیدم اما
معنای دل کباب را فهمیدم
هر روز خطاهای تو را بخشیدم
تا بخشش بی حساب را بخشیدم...دیگر هیچ چیز مشترکی بین ما نیست
تنها آسمانمان یکیست...نمی بخشمت
ولی فراموشت می کنم
همیشه به همین سادگی از ادمای بی ارزش می گذرم..حضورت در کنار من معجزه نبود
نبودنت هم فاجعه نیست
فردا روزِ دیگری برای من خواهد بود
بیشتر از این برایت اشک نخواهم ریخت...به نامردی نامردان قسم جانا که نامردی
که نامردان خجل گشتند از بس که تو نامردی...آنقــدر مرا سرد کرد
از خودش... از عشق... کــه حالا بــه جای دلبستن یخ بسته ام
آهای!!
روی احساسم پا نگذاریــد...لیز می‌‌خوریــد...عجب جوش و خروشی بود عشقت
خراب باده نوشی بود عشقت
بهشتم را به سیبی داد بر باد
عجب آدم فروشی بود عشقت...تســــبــیح میشوم زیر انگشــــتانت
دانـــه دانــــه میـــرانـــی ام
تا خــــودت را بالا ببـــــری...سوت پایان را بزن
من حریف هرزگی تو
و احمق بودن خودم نمی شوم...دار بزن… خاطرات کسی که تـو را دور زده
حالم خوب است… امّا گذشته ام درد میکند...نمیتونم ببخشمت
دور شو برو نبینمت
تیکه ای بودی از دلم
گندیدی و بریدمت...نفرین به توی نامرد که با زیباترین نقاب به چهره رفیق درآمدی
نفرین بر آن مرامی که اینگونه به اعتمادم خیانت کردهر که را دیدم خیانت کرد و رفت
هر که با من بود یار من نبود
هر که آمد بر دلم زخمی گذاشت
خود ندانستم از این غمها چه سودبی وفایی کن وفایت می کنند ، با وفا باشی خیانت می کنند
مهربانی گرچه آیینه ی خوشیست ، مهربان باشی رهایت می کنند...
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید
